λεχώ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λεχώ	αἱ	λεχοί
γενική	τῆς	λεχόος > λεχοῦς
δοτική	τῇ	λεχοῖ
αιτιατική	τὴν	λεχώ	τὰς	λεχούς
κλητική ὦ!		λεχοῖ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ
γεν-δοτ
Μεταγενέστεροι τύποι πληθυντικού κατά τη 2η κλίση.
3η κλίση, ομάδα 'ἠχώ', Κατηγορία 'λεχώ' όπως «λεχώ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λεχώ < λέχος

Ουσιαστικό

λεχώ θηλυκό

• λεχώνα (και για άνθρωπο και για ζώο)

Σημειώσεις

• απαντά σπανίως και η ονομαστική πληθυντικού λεχοί

Δείτε επίσης

• λατινικά : puerpera ^(la)

Πηγές

• λεχώ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λεχώ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.