ληστής
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | ληστής | οι | ληστές |
| γενική | του | ληστή | των | ληστών |
| αιτιατική | τον | ληστή | τους | ληστές |
| κλητική | ληστή | ληστές | ||
| Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ληστής < αρχαία ελληνική λῃστής
Προφορά[επεξεργασία]
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ληστής αρσενικό
- το άτομο που κάνει ληστεία
- το μέλος μιας συμμορίας που δρούσε στην ύπαιθρο, ληστεύοντας ή απάγοντας περαστικούς
- (μεταφορικά) το άτομο που αποκτά χρήματα με αισχροκέρδεια
Συγγενικά[επεξεργασία]
Σύνθετα[επεξεργασία]
- λησταντάρτης
- λησταποδόχος
- ληστοκρατία
- ληστοκρατούμαι
- ληστοπραξία
- ληστοσυμμορία
- ληστοτρόφος
- ληστοφυγόδικος
