λιθογλυφία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	λιθογλυφία	οι	λιθογλυφίες
γενική	της	λιθογλυφίας	των	λιθογλυφιών
αιτιατική	τη	λιθογλυφία	τις	λιθογλυφίες
κλητική		λιθογλυφία		λιθογλυφίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λιθογλυφία < ελληνιστική κοινή λιθογλυφία

Προφορά

ΔΦΑ : /li.θo.ɣɾaˈfi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λι‐θο‐γρα‐φί‐α

Ουσιαστικό

λιθογλυφία θηλυκό

• (τέχνη) το στόλισμα ενός πολύτιμου λίθου με σκάλισμα συμβόλων και παραστάσεων

Συγγενικά

• λιθογλυφικός
• λιθογλύφος

Μεταφράσεις

    λιθογλυφία

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λιθογλυφίᾱ	αἱ	λιθογλυφίαι
γενική	τῆς	λιθογλυφίᾱς	τῶν	λιθογλυφιῶν
δοτική	τῇ	λιθογλυφίᾳ	ταῖς	λιθογλυφίαις
αιτιατική	τὴν	λιθογλυφίᾱν	τὰς	λιθογλυφίᾱς
κλητική ὦ!		λιθογλυφίᾱ		λιθογλυφίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λιθογλυφίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		λιθογλυφίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

λιθογλυφία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η πέτρα η οποία έχει χαρακτεί

Πηγές

• λιθογλυφία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.