λογιώτατος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	λογιώτατος	ἡ	λογιωτάτη	τὸ	λογιώτατον
γενική	τοῦ	λογιωτάτου	τῆς	λογιωτάτης	τοῦ	λογιωτάτου
δοτική	τῷ	λογιωτάτῳ	τῇ	λογιωτάτῃ	τῷ	λογιωτάτῳ
αιτιατική	τὸν	λογιώτατον	τὴν	λογιωτάτην	τὸ	λογιώτατον
κλητική ὦ!		λογιώτατε		λογιωτάτη		λογιώτατον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	λογιώτατοι	αἱ	λογιώταται	τὰ	λογιώτατᾰ
γενική	τῶν	λογιωτάτων	τῶν	λογιωτάτων	τῶν	λογιωτάτων
δοτική	τοῖς	λογιωτάτοις	ταῖς	λογιωτάταις	τοῖς	λογιωτάτοις
αιτιατική	τοὺς	λογιωτάτους	τὰς	λογιωτάτᾱς	τὰ	λογιώτατᾰ
κλητική ὦ!		λογιώτατοι		λογιώταται		λογιώτατᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	λογιωτάτω	τὼ	λογιωτάτᾱ	τὼ	λογιωτάτω
γεν-δοτ	τοῖν	λογιωτάτοιν	τοῖν	λογιωτάταιν	τοῖν	λογιωτάτοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

λογιώτατος < λόγι(ος) + -ώτατος

Επίθετο

λογιώτατος, -η, -ον

• υπερθετικός βαθμός του λόγιος

Δείτε επίσης

• νέα ελληνικά: λογιότατος