μάρανση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μάρανση	οι	μαράνσεις
γενική	της	μάρανσης*	των	μαράνσεων
αιτιατική	τη	μάρανση	τις	μαράνσεις
κλητική		μάρανση		μαράνσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, μαράνσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάρανση < καθαρεύουσα μάραν(σις) + -ση < αρχαία ελληνική μάρανσις Δείτε μαραίνω

Ουσιαστικό

μάρανση θηλυκό

1. το αποτέλεσμα του μαραίνω αλλά και η διαδικασία, ο μαρασμός, η παρακμή
2. στάδιο που υπολογίζουν οι γεωπόνοι και όσοι ασχολούνται με τη άρδευση

   σημείο μάρανσης

   βακτηριακή μάρανση ή αδροβακτηρίωση, ασθένεια κυρίως της τομάτας

   προσωρινή μάρανση των φυτών, μόνιμη μάρανση

Μεταφράσεις

    μάρανση