μάστιγα
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | μάστιγα | οι | μάστιγες |
| γενική | της | μάστιγας | — | |
| αιτιατική | τη | μάστιγα | τις | μάστιγες |
| κλητική | μάστιγα | μάστιγες | ||
| Προφέρεται με συνίζηση ως παροξύτονο. Η γενική πληθυντικού σε -ών δεν συνηθίζεται. | ||||
| Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - μάστιγα < (λόγιο) (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μάστιγα, αιτιατική τού μάστιξ
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
μάστιγα θηλυκό
- (λόγιο, κυριολεκτικά) το μαστίγιο
- (μεταφορικά) χαρακτηρισμός για κάτι που επιφέρει μεγάλη συμφορά, που προκαλεί μεγάλη καταστροφή
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
κυριολεκτική σημασία
|
μεταφορική σημασία
Μεταφράσεις προς κατάταξη κατά έννοια
για έλεγχο
Πηγές[επεξεργασία]
- «μάστιγα» - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]
Κλιτικός τύπος ουσιαστικού[επεξεργασία]
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'πείνα'
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά χωρίς γενική πληθυντικού (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά με συνίζηση (νέα ελληνικά)
- Λόγιοι όροι (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Ελληνική γλώσσα
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Κλιτικοί τύποι ουσιαστικών (αρχαία ελληνικά)