μέλος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	μέλος	μέλη
γενική	μέλους	μελών
αιτιατική	μέλος	μέλη
κλητική	μέλος	μέλη

Ετυμολογία

μέλος < αρχαία ελληνική μέλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *mel- (μέλος, άκρο του σώματος)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmɛ.lɔs/

Ουσιαστικό

μέλος ουδέτερο

1. (ανατομία) τμήμα του σώματος το οποίο εκτελεί συγκεκριμένη εργασία (πχ. πόδι, χέρι, κεφάλι, δάκτυλο)
2. οποιοδήποτε τμήμα οργανισμού ιδιαίτερης λειτουργίας
3. ο άνθρωπος που συμμετέχει σε επιτροπή, αποστολή, συμβούλιο, σωματείο κ.λπ.
4. κάθε χώρα (κράτος) συνασπισμού χωρών (οικονομικού, θρησκευτικού, εμπορικού, συμμαχικού κ.λπ)
5. (μεταφορικά) άνθρωπος ο οποίος εντάσσεται σε μια ομάδα ή ένα κοινωνικό σύνολο με συγκεκριμένο σκοπό και δραστηριότητα
6. (μουσική) το χορικό ή λυρικό άσμα
7. (μουσική) η μελωδία

Σύνθετα

• διαμελισμός, διαμελίζω
• μελόδραμα, μελοδραματικός, μελοδραμάτιον, μελοδραματισμός, μελοδραματοποιός, μελοδραματοποιώ
• μελοποίηση, μελοποιός, μελοποιώ

Μεταφράσεις

    τμήμα του σώματος

αγγλικά : member (en) γαλλικά : membre (fr) γερμανικά : Mitglied (de) εβραϊκά : איבר (he) (eivár) εσπεράντο : membro (eo)

    μελωδία

→ δείτε τη λέξη: μελωδία

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	μέλος	μέλει	μέλη
Γενική	μέλους	μελοῖν	μελῶν
Δοτική	μέλει	μελοῖν	μέλεσι(ν)
Αιτιατική	μέλος	μέλει	μέλη
Κλητική	μέλος	μέλει	μέλη

Ετυμολογία

μέλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *mel- (μέλος, άκρο του σώματος)

Ουσιαστικό

μέλος ουδέτερο

1. (ανατομία) μέρος του σώματος ανθρώπου ή ζώου
2. (μουσική) τραγούδι, μελωδία, μουσικός τόνος
3. (μουσική) μουσικό ύφος προς το οποίο είναι προσαρμοσμένο ένα τραγούδι, μουσικός τόνος

Πηγές

• μέλος στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• μέλος στο ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.