μέτωπο

Δείτε επίσης : μετόπη

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μέτωπο	τα	μέτωπα
γενική	του	μετώπου & μέτωπου	των	μετώπων
αιτιατική	το	μέτωπο	τα	μέτωπα
κλητική		μέτωπο		μέτωπα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μέτωπο < αρχαία ελληνική μέτωπον < μετά + ὤψ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₃okʷ- / *h₃ekʷ-

(μετεωρολογική και στρατιωτική έννοια) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική front^[1]

μέτωπο ουδέτερο

(ανατομία) το τμήμα του προσώπου πάνω από τα φρύδια και κάτω από τα μαλλιά
(κατʼ επέκταση) το μπροστινό τμήμα (π.χ. ενός κτηρίου)
≈ συνώνυμα: πρόσοψη
η κατεύθυνση προς την οποία κοιτάζει κάποιος ή κάτι
(στρατιωτικός όρος) η στρατιωτική παράταξη προς τον εχθρό και ιδίως η πρώτη γραμμή της
(κατʼ επέκταση) (στρατιωτικός όρος) χώρος εντός του οποίου διεξάγονται στρατιωτικές επιχειρήσεις
≈ συνώνυμα: πρωτή γραμμή

≠ αντώνυμα: μετόπισθεν
ζώνη εντός της οποίας γίνεται κάτι
κοινή δράση ατόμων ή ομάδων, συμμαχία για κοινό σκοπό
(μετεωρολογία) αέρια ζώνη με κοινά χαρακτηριστικά πίεσης, θερμοκρασίας κ.λπ.
ψυχρό μέτωπο

έχω το μέτωπό μου καθαρό: δεν έχω διαπράξει καμιά παρανομία ή κάτι το ηθικώς επιλήψιμο
≈ συνώνυμα: έχω το μέτωπο ψηλά
κατάρρευση του μετώπου:
κατά μέτωπο: