μήκων

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μήκων	οι	μήκωνες
γενική	της	μήκωνος	των	μηκώνων
αιτιατική	τη	μήκωνα	τις	μήκωνες
κλητική		μήκων		μήκωνες
όπως «αρχαιόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μήκων < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μήκων (θηλυκό ή και αρσενικό)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmi.kon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μή‐κων

Ουσιαστικό

μήκων θηλυκό

• (λόγιο, φυτό) η παπαρούνα Μήκων η υπνοφόρος (Papaver somniferum) απ' όπου παράγεται το όπιο

Συγγενικές λέξεις

• μηκωνέλαιο
• μηκώνιο

Μεταφράσεις

    μήκων

αγγλικά : opium poppy (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	μήκων	οἱ/αἱ	μήκωνες
γενική	τοῦ/τῆς	μήκωνος	τῶν	μηκώνων
δοτική	τῷ/τῇ	μήκωνῐ	τοῖς/ταῖς	μήκωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	μήκωνᾰ	τοὺς/τὰς	μήκωνᾰς
κλητική ὦ!		μήκων		μήκωνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μήκωνε
γεν-δοτ	τοῖν		μηκώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μήκων < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *meh₂k-n-

Ουσιαστικό

μήκων θηλυκό (& αρσενικό)

1. (φυτό) μήκων
2. (φυτό) παπαρούνα
3. (φυτό) γαλατσίδα
4. σπόρος παπαρούνας
5. κεφάλι παπαρούνας
6. (αρχιτεκτονική) διακοσμητικό στοιχείο που μοιάζει με κεφάλι παπαρούνας
7. (ζωολογία) κύστη σουπιάς στην οποία βρίσκεται το μελάνι της
8. (ζωολογία) αδένας οστρακοειδών

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : μᾱ́κων

Συγγενικές λέξεις

• μηκωνάριον
• μηκωνάριος
• μηκώνειον
• μηκώνειος
• Μηκώνη
• μηκωνικός
• μηκώνιον
• μηκωνίς
• μηκωνίτης
• μηκωνῖτις
• μηκωνοειδής
• μηκωνοφόρος

Πηγές

• μήκων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μήκων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.