μαγνητίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μαγνητίτης	οι	μαγνητίτες
γενική	του	μαγνητίτη	των	μαγνητιτών
αιτιατική	τον	μαγνητίτη	τους	μαγνητίτες
κλητική		μαγνητίτη		μαγνητίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μαγνητίτης

Ετυμολογία

μαγνητίτης < μαγνήτ(ης) + -ίτης

Ουσιαστικό

μαγνητίτης αρσενικό

• (ορυκτολογία) πέτρωμα που περιέχει ορυκτό του σιδήρου και εμφανίζει με μαγνητικές ιδιότητες

Δείτε επίσης

• μαγνητίτης στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    μαγνητίτης