μαλάκυνσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μαλάκυνσῐς	αἱ	μαλακύνσεις
γενική	τῆς	μαλακύνσεως	τῶν	μαλακύνσεων
δοτική	τῇ	μαλακύνσει	ταῖς	μαλακύνσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μαλάκυνσῐν	τὰς	μαλακύνσεις
κλητική ὦ!		μαλάκυνσῐ		μαλακύνσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαλακύνσει
γεν-δοτ	τοῖν		μαλακυνσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαλάκυνσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μαλακύν(ω) (< μαλακός) + -σις

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: μαλάκυνση με διαφορετική σημασία

Ουσιαστικό

μαλάκυνσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η μάλαξη

Δείτε επίσης

• μάλαξις (μαλάκωμα)

Πηγές

• μαλάκυνσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.