Μετάβαση στο περιεχόμενο

μαργαρίτης

Από Βικιλεξικό
Δείτε επίσης: Μαργαρίτης, μαργαρῖτις
 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο μαργαρίτης οι μαργαρίτες
      γενική του μαργαρίτη των μαργαριτών
    αιτιατική τον μαργαρίτη τους μαργαρίτες
     κλητική μαργαρίτη μαργαρίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
μαργαρίτης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μαργαρίτης

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /maɾ.ɣaˈɾi.tis/
τυπογραφικός συλλαβισμός: μαργαρίτης

Ουσιαστικό

[επεξεργασία]

μαργαρίτης αρσενικό


Συγγενικά

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]
  • μαργαρίτης - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
  • Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)



Ετυμολογία

[επεξεργασία]
μαργαρίτης < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή μαργαρίτης

ζητούμενο λήμμα

  1. συνώνυμο του μαργαριτάριον
  2. (μεταφορικά, εκκλησιαστικός όρος) Ιησούς Χριστός

Συγγενικά

[επεξεργασία]

θέμα με μαργαριτ-

  • (Χρειάζεται }gkm)

 και δείτε τη λέξη μαργαριτάριον (θέμα μαργαριταρ-) & μάργαρος (θέμα μαργαρ-)



 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
μαργᾰρῑτα-
ονομαστική μαργαρίτης οἱ μαργαρῖται
      γενική τοῦ μαργαρίτου τῶν μαργαριτῶν
      δοτική τῷ μαργαρίτ τοῖς μαργαρίταις
    αιτιατική τὸν μαργαρίτην τοὺς μαργαρίτᾱς
     κλητική ! μαργαρῖτ μαργαρῖται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μαργαρίτ
γεν-δοτ τοῖν  μαργαρίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
μαργαρίτης < (άμεσο δάνειο) προέλευσης από γλώσσες της Ανατολίας (η επαφή με μαργαριτάρια, με την εκστρατεία του Αλέξανδρου· γι' αυτό, θεωρήθηκε ότι συνδέεται με περσική αρχή: [1] < μέση περσική mwlwʾlyt' (morwārīd) / mlwʾlyt (marwārīd)

Ουσιαστικό

[επεξεργασία]

μαργαρίτης αρσενικό (θηλυκό μαργαρῖτις)

Παράγωγα

[επεξεργασία]

Δείτε επίσης

[επεξεργασία]

Αναφορές

[επεξεργασία]
  1. μαργαριτάρι, μάργαρος - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.