μελιχρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μελιχρότης	αἱ	μελιχρότητες
γενική	τῆς	μελιχρότητος	τῶν	μελιχροτήτων
δοτική	τῇ	μελιχρότητῐ	ταῖς	μελιχρότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μελιχρότητᾰ	τὰς	μελιχρότητᾰς
κλητική ὦ!		μελιχρότης		μελιχρότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μελιχρότητε
γεν-δοτ	τοῖν		μελιχροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μελιχρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μελιχρό(ς) + -της

Ουσιαστικό

μελιχρότης, -ητος θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) μελιχρότητα, γλυκύτητα

Πηγές

• μελιχρότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.