μεσογονάτιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μεσογονάτιον	τὰ	μεσογονάτιᾰ
γενική	τοῦ	μεσογονατίου	τῶν	μεσογονατίων
δοτική	τῷ	μεσογονατίῳ	τοῖς	μεσογονατίοις
αιτιατική	τὸ	μεσογονάτιον	τὰ	μεσογονάτιᾰ
κλητική ὦ!		μεσογονάτιον		μεσογονάτιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεσογονατίω
γεν-δοτ	τοῖν		μεσογονατίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεσογονάτιον < μεσο- + γονάτιον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: μεσογονάτιο με ειδικότερη σημασία στη βοτανική

Ουσιαστικό

μεσογονάτιον, -ου ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) το μέρος ανάμεσα σε δύο αρμούς, γόνατα ή αρθρώσεις

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις μέσος και γόνυ

Πηγές

• μεσογονάτιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.