μεσῖτις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	μεσῑτῐδ-
ονομαστική	ὁ	μεσῖτις	οἱ	μεσίτιδες
γενική	τοῦ	μεσίτιδος	τῶν	μεσιτίδων
δοτική	τῷ	μεσίτιδῐ	τοῖς	μεσίτισῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	μεσῖτιν	τοὺς	μεσίτιδᾰς
κλητική ὦ!		μεσῖτι		μεσίτιδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεσίτιδε
γεν-δοτ	τοῖν		μεσιτίδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεσῖτις < μεσίτ(ης) + -ις

Ουσιαστικό

μεσῖτις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) θηλυκό του μεσίτης

  άλλες μορφές: μεσίτρια

Πηγές

• μεσῖτις, μεσίτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.