μετακόμισις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μετακόμισῐς	αἱ	μετακομίσεις
γενική	τῆς	μετακομίσεως	τῶν	μετακομίσεων
δοτική	τῇ	μετακομίσει	ταῖς	μετακομίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μετακόμισῐν	τὰς	μετακομίσεις
κλητική ὦ!		μετακόμισῐ		μετακομίσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μετακομίσει
γεν-δοτ	τοῖν		μετακομισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μετακόμισις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική grc, μετα-κομισ- + -ις ( -σις)

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: μετακόμιση

Ουσιαστικό

μετακόμισις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) μεταφορά

  ≈ συνώνυμα: μετακομιδή

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις μετακομίζω, μετά και κομίζω

Πηγές

• μετακόμισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.