μιλέτι
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | μιλέτι | τα | μιλέτια |
| γενική | του | μιλετιού | των | μιλετιών |
| αιτιατική | το | μιλέτι | τα | μιλέτια |
| κλητική | μιλέτι | μιλέτια | ||
| Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. | ||||
| Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- μιλέτι < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική ملت (έθνος) (τουρκική millet) + -ι < αραβική مِلَّة (milla, ιδεολογία, κοινότητα)[1]
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /miˈle.ti/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : μι‐λέ‐τι
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
μιλέτι ουδέτερο
- (ισλαμισμός) η θρησκεία η οποία κηρύχθηκε από τον Αβραάμ και άλλους προφήτες
- (ιστορία, Οθωμανική Αυτοκρατορία) αυτόνομη θρησκευτική κοινότητα, στην οποία ίσχυαν ξεχωριστοί νόμοι και η οποία διέθετε τον δικό της ηγέτη, υπεύθυνο για την τήρηση των καθηκόντων της κοινότητας ενώπιον της κεντρικής διοίκησης
- φυλή
Άλλες γραφές[επεξεργασία]
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
-
Μιλλέτ στη Βικιπαίδεια
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ millet - μονόγλωσσο τουρκικό Ετυμολογικό Λεξικό «Türkçe Etimolojik Sözlük» (2002) του Σεβάν Νισανιάν
Πηγές[επεξεργασία]
- Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'τραγούδι' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (νέα ελληνικά)
- Δάνεια από τα οθωμανικά τουρκικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα οθωμανικά τουρκικά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -ι (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αραβικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Ισλαμισμός (νέα ελληνικά)
- Ιστορία (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)