μονέδα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μονέδα	οι	μονέδες
γενική	της	μονέδας		—
αιτιατική	τη	μονέδα	τις	μονέδες
κλητική		μονέδα		μονέδες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονέδα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μονέδα < βενετική moneda < λατινική Moneta (προσωνυμία της θεάς Ήρας Juno, (κυριολεκτικά) σύμβουλος. Στους ναούς της κόβονταν νομίσματα) < moneo < πρωτοϊταλική *moneō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *monéyeti < *men- (σκέφτομαι)

Προφορά

ΔΦΑ : /moˈne.ða/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μο‐νέ‐δα

Ουσιαστικό

μονέδα θηλυκό

• (λαϊκότροπο, παρωχημένο) το χρήμα, το νόμισμα

  ※  ειδικώς εννοούσε τα χρήματα: τα λεφτά, τα νομίσματα, τη μονέδα, τα όβολα, τους παράδες, τα γρόσια, τα άσπρα, τα πεκούνια· τα τάλιρα, τα φράγκα, τα μπικικίνια, τα ψιλά, το μαρούλι, το χαρτί, το μαλλί, το μπαγιόκο· τα καπίκια, τα μπακίρια, το καύσιμο, το μπερντέ, τα γκαφρά, για να κάνουμε μια κάθε άλλο παρά εξαντλητική καταγραφή διάφορων ονομασιών (Νίκος Σαραντάκος, Οι λέξεις του χρήματος και των νομισμάτων Ιατρικά θέματα 68, 2015, σελ. 31-34 )

Εκφράσεις

• κόβω μονέδα
• πέφτει μονέδα

Δείτε επίσης

• παραδάκι

Μεταφράσεις

    μονέδα

→ δείτε τις λέξεις χρήμα και νόμισμα