μονοτόκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μονοτόκος	η	μονοτόκος & μονοτόκα	το	μονοτόκο
γενική	του	μονοτόκου	της	μονοτόκου & μονοτόκας	του	μονοτόκου
αιτιατική	τον	μονοτόκο	τη	μονοτόκο & μονοτόκα	το	μονοτόκο
κλητική		μονοτόκε		μονοτόκε & μονοτόκα		μονοτόκο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μονοτόκοι	οι	μονοτόκοι & μονοτόκες	τα	μονοτόκα
γενική	των	μονοτόκων	των	μονοτόκων	των	μονοτόκων
αιτιατική	τους	μονοτόκους	τις	μονοτόκους & μονοτόκες	τα	μονοτόκα
κλητική		μονοτόκοι		μονοτόκοι & μονοτόκες		μονοτόκα
ομάδα '-ος -ος -ο & -α', Κατηγορία όπως «ζημιογόνος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μονοτόκος < αρχαία ελληνική μονοτόκος < μόνος + -τόκος < τίκτω, μορφολογικά αναλύεται μονο- + -τόκος

Επίθετο

μονοτόκος

1. που τίκτει / γεννά ένα μόνο τέκνο κάθε φορά
2. άλλη μορφή του μονότεκνος

Συγγενικά

• μονοτοκία

Μεταφράσεις

    μονοτόκος