μονωτής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μονωτής	οι	μονωτές
γενική	του	μονωτή	των	μονωτών
αιτιατική	τον	μονωτή	τους	μονωτές
κλητική		μονωτή		μονωτές
όπως «νικητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονωτής < μόνωση + -ής

Ουσιαστικό

μονωτής αρσενικό

1. (φυσική) κάθε υλικό το οποίο δεν επιτρέπει την ελεύθερη διέλευση του ηλεκτρικού φορτίου από τη μάζα του
2. ο επαγγελματίας εγκατάστασης μονώσεων

Μεταφράσεις

    μονωτής

αγγλικά : insulator (en) γαλλικά : 1. isolant (fr)