μονόχειρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μονόχειρος	η	μονόχειρη	το	μονόχειρο
γενική	του	μονόχειρου	της	μονόχειρης	του	μονόχειρου
αιτιατική	τον	μονόχειρο	τη	μονόχειρη	το	μονόχειρο
κλητική		μονόχειρε		μονόχειρη		μονόχειρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μονόχειροι	οι	μονόχειρες	τα	μονόχειρα
γενική	των	μονόχειρων	των	μονόχειρων	των	μονόχειρων
αιτιατική	τους	μονόχειρους	τις	μονόχειρες	τα	μονόχειρα
κλητική		μονόχειροι		μονόχειρες		μονόχειρα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μονόχειρος < μεσαιωνική ελληνική μονόχειρος < ελληνιστική κοινή μονόχειρ < αρχαία ελληνική μόνος + χείρ

Προφορά

ΔΦΑ : /moˈno.çi.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μο‐νό‐χει‐ρος

Επίθετο

μονόχειρος

• που έχει ένα χέρι

Άλλες μορφές

• μονόχειρ ((ελληνιστική κοινή))
• μονόχειρας

Μεταφράσεις

    μονόχειρος

ισπανικά : manco (es) πολωνικά : jednoręki (pl)