μορφή

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	μορφή	μορφές
γενική	μορφής	μορφών
αιτιατική	μορφή	μορφές
κλητική	μορφή	μορφές

Ετυμολογία

μορφή < αρχαία ελληνική μορφή

Ουσιαστικό

μορφή θηλυκό

1. η εξωτερική όψη, σχήμα κάποιου πράγματος
2. (για κείμενα) τα στοιχεία που συνθέτουν την εξωτερική όψη ενός κειμένου, σε αντιδιαστολή με το περιεχόμενο

   η ομοιοκαταληξία αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της μορφής στην παραδοσιακή ποίηση

3. το πρόσωπο του ανθρώπου

   Ο Καλιγούλας είχε διατάξει να το μεταφέρουν στην Ρώμη και να του αλλάξουν το πρόσωπο δίνοντάς του την μορφή του αυτοκράτορα (από το άρθρο της Βικιπαίδειας Άγαλμα του Ολυμπίου Διός)

4. άνθρωπος με αναγνωρισμένη προσφορά σε έναν τομέα

   ο Νικόλαος Πολίτης υπήρξε σπουδαία μορφή των νεοελληνικών γραμμάτων

Συγγενικές λέξεις

• μορφάζω
• μορφασμός
• μόρφημα
• μορφικός

Σύνθετα

• μορφογένεση, μορφογενετικός, μορφογονία
• μορφοδυναμική
• μορφολογία, μορφολογικός
• μόρφωμα, μορφωμένος, μορφώνω, μόρφωση, μορφωτικός

Μεταφράσεις

    μορφή

αγγλικά : shape (en), form (en) γαλλικά : figure (fr), forme (fr)

εσπεράντο : figuro (eo) ολλανδικά : vorm (nl)