μουλαράς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μουλαράς	οι	μουλαράδες
γενική	του	μουλαρά	των	μουλαράδων
αιτιατική	τον	μουλαρά	τους	μουλαράδες
κλητική		μουλαρά		μουλαράδες
Κατηγορία όπως «ψαράς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μουλαράς < μουλάρ(ι) + -άς

Ουσιαστικό

μουλαράς αρσενικό

• (επάγγελμα) ο οδηγός μουλαριού, ο ημιονηγός

  ※  Κατάφεραν μάλιστα ένα μουλαρά τους, που θα πήγαινε στο πρατήριο για τρόφιμα, να με πάρει στο μουλάρι του μαζί του (Πέτρος Μαρκάκης, και επί γης ειρήνη: χρονικό πολέμου, εκδ. Δίφρος, 1959, σελ. 153)

Μεταφράσεις

    μουλαράς

αγγλικά : muleteer (en) τουρκικά : katırcı (tr)