μούργος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μούργος	οι	μούργοι
γενική	του	μούργου	των	μούργων
αιτιατική	τον	μούργο	τους	μούργους
κλητική		μούργο & μούργε		μούργοι
Κατηγορία όπως «καμαρότος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μούργος < μούργα

Ουσιαστικό

μούργος αρσενικό

1. μεγάλο, συνήθως σκουρόχρωμο, σκυλί των βοσκών

   Ο τσοπάνης έδωσε μια κλωτσιά στα πισινά του μούργου

2. άνθρωπος άξεστος, απότομος. Η λέξη χρησιμοποιείται υβριστικά ή ειρωνικά

   Καλά, ρε μούργο, πού πήγες και βρόμισες έτσι;

   ≈ συνώνυμα: ασχημάνθρωπος, βάναυσος, παλιάνθρωπος

Μεταφράσεις

    μούργος

γαλλικά : chien de berger (fr)