μπαρουτιάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μπαρουτιάζω < μπαρούτ(ι) + -ιάζω < τουρκική barut

Ρήμα

μπαρουτιάζω

1. (μεταβατικό) εξοργίζω

   τι του είπες και τον μπαρούτιασες;

2. (αμετάβατο) εξοργίζομαι

   όταν το έμαθε, μπαρούτιασε

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μπαρουτιάζω	μπαρούτιαζα	θα μπαρουτιάζω	να μπαρουτιάζω		μπαρουτιάζοντας
β' ενικ.	μπαρουτιάζεις	μπαρούτιαζες	θα μπαρουτιάζεις	να μπαρουτιάζεις	μπαρούτιαζε
γ' ενικ.	μπαρουτιάζει	μπαρούτιαζε	θα μπαρουτιάζει	να μπαρουτιάζει
α' πληθ.	μπαρουτιάζουμε	μπαρουτιάζαμε	θα μπαρουτιάζουμε	να μπαρουτιάζουμε
β' πληθ.	μπαρουτιάζετε	μπαρουτιάζατε	θα μπαρουτιάζετε	να μπαρουτιάζετε	μπαρουτιάζετε
γ' πληθ.	μπαρουτιάζουν(ε)	μπαρούτιαζαν μπαρουτιάζαν(ε)	θα μπαρουτιάζουν(ε)	να μπαρουτιάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μπαρούτιασα	θα μπαρουτιάσω	να μπαρουτιάσω		μπαρουτιάσει
β' ενικ.		μπαρούτιασες	θα μπαρουτιάσεις	να μπαρουτιάσεις	μπαρούτιασε
γ' ενικ.		μπαρούτιασε	θα μπαρουτιάσει	να μπαρουτιάσει
α' πληθ.		μπαρουτιάσαμε	θα μπαρουτιάσουμε	να μπαρουτιάσουμε
β' πληθ.		μπαρουτιάσατε	θα μπαρουτιάσετε	να μπαρουτιάσετε	μπαρουτιάστε
γ' πληθ.		μπαρούτιασαν μπαρουτιάσαν(ε)	θα μπαρουτιάσουν(ε)	να μπαρουτιάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω μπαρουτιάσει	είχα μπαρουτιάσει	θα έχω μπαρουτιάσει	να έχω μπαρουτιάσει
β' ενικ.	έχεις μπαρουτιάσει	είχες μπαρουτιάσει	θα έχεις μπαρουτιάσει	να έχεις μπαρουτιάσει
γ' ενικ.	έχει μπαρουτιάσει	είχε μπαρουτιάσει	θα έχει μπαρουτιάσει	να έχει μπαρουτιάσει
α' πληθ.	έχουμε μπαρουτιάσει	είχαμε μπαρουτιάσει	θα έχουμε μπαρουτιάσει	να έχουμε μπαρουτιάσει
β' πληθ.	έχετε μπαρουτιάσει	είχατε μπαρουτιάσει	θα έχετε μπαρουτιάσει	να έχετε μπαρουτιάσει
γ' πληθ.	έχουν μπαρουτιάσει	είχαν μπαρουτιάσει	θα έχουν μπαρουτιάσει	να έχουν μπαρουτιάσει

Μεταφράσεις

    μπαρουτιάζω