μπαρούτι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μπαρούτι	τα	μπαρούτια
γενική	του	μπαρουτιού	των	μπαρουτιών
αιτιατική	το	μπαρούτι	τα	μπαρούτια
κλητική		μπαρούτι		μπαρούτια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπαρούτι < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική باروت (τουρκική barut) < περσική باروت (bârut) < ελληνιστική κοινή πυρίτης < πῦρ (αντιδάνειο) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *péh₂ur

Προφορά

ΔΦΑ : /baˈɾu.ti/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μπα‐ρού‐τι

ομόηχο: μπαρούτη

Ουσιαστικό

μπαρούτι ουδέτερο

• η πυρίτιδα
• ※  (…) ήταν αδύνατον να γίνουν μάχες, μόνο ο απόηχος έφτανε ως εδώ, (…) και τα μπαρούτια είχαν γίνει ανάρπαστα (Ιωάννα Καρυστιάνη, Μικρά Αγγλία)
• (Χρειάζεται επεξεργασία) *
• (Χρειάζεται επεξεργασία) *)

Άλλες μορφές

• μπαρούτη (θηλυκό, σπανιότερο)

Εκφράσεις

• με κάνει μπαρούτι: με κάνει να θυμώνω τόσο πολύ, ώστε να κοντεύω να εκραγώ

  ≈ συνώνυμα: μου τη δίνει

Συγγενικά

• μπαρουτάδικο
• μπαρουτιάζω
• μπαρουτίλα

Σύνθετα

• μπαρουταποθήκη
• μπαρουτόβολο
• μπαρουτοκαπνισμένος

Μεταφράσεις

    μπαρούτι

→ δείτε τη λέξη πυρίτιδα

Πηγές

• μπαρούτι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• μπαρουτ- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)