μπιστικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μπιστικός	οι	μπιστικοί
γενική	του	μπιστικού	των	μπιστικών
αιτιατική	τον	μπιστικό	τους	μπιστικούς
κλητική		μπιστικέ		μπιστικοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπιστικός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μπιστικός < ἐμπιστικός (επίθετο: έμπιστος, πιστός) σε νέα σημασία

Ουσιαστικό

μπιστικός αρσενικό

1. (δημοτική, λαϊκότροπο, παρωχημένο, επάγγελμα) έμμισθος τσοπάνος
2. (δημοτική, παλιότερη σημασία) → δείτε τη μεσαιωνική λέξη ἐμπιστικός, μπιστικός

   ※  αν είσαι μπιστικός και αδερφοποιός μου... (από δημοτικό τραγούδι)

   ※  τίνος να πω τον πόνο μου, να με παρηγορήσει
   να 'ναι και κείνος μπιστικός να μη με μολογήσει (δημοτικό)

Άλλες μορφές

• πιστικός

Μεταφράσεις

    μπιστικός

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Επίθετο

μπιστικός

• άλλη μορφή του ἐμπιστικός

  ※  ⌘ Βιτσέντζος Κορνάρος (1553‑1613/14). Ἐρωτόκριτος (1590‑1610) A, 21-22

  τότες μιά Αγάπη μπιστική στον Κόσμο εφανερώθη,
  κ' εγράφτη μέσα στην καρδιά, κι ουδεποτέ τση ελιώθη.

Άλλες γραφές

• 'μπιστικός