μυδρίασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μυδρίασῐς	αἱ	μυδριάσεις
γενική	τῆς	μυδριάσεως	τῶν	μυδριάσεων
δοτική	τῇ	μυδριάσει	ταῖς	μυδριάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μυδρίασῐν	τὰς	μυδριάσεις
κλητική ὦ!		μυδρίασῐ		μυδριάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μυδριάσει
γεν-δοτ	τοῖν		μυδριασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μυδρίασις (ελληνιστική κοινή) < υποθετικό ρήμα *μυδριά(ω) + -σις ήαρχαία ελληνική μύδρ(ος) + -ίασις

Ουσιαστικό

μυδρίασις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (ιατρική) η μυδρίαση

Πηγές

• μυδρίασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.