μῖξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μῖξῐς	αἱ	μίξεις
γενική	τῆς	μίξεως	τῶν	μίξεων
δοτική	τῇ	μίξει	ταῖς	μίξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μῖξῐν	τὰς	μίξεις
κλητική ὦ!		μῖξῐ		μίξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μίξει
γεν-δοτ	τοῖν		μιξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

μῖξις, -εως και μεῖξις, μίξις θηλυκό

• άλλη γραφή του μεῖξις