νάρθηκας

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

νάρθηκας < αρχαία ελληνική νάρθηξ

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈnaɾ.θi.kas/

νάρθηκας χριστιανικού ναού

νάρθηκας χειρός

Ουσιαστικό

νάρθηκας αρσενικό

1. (αρχιτεκτονική) χώρος στην είσοδο των χριστιανικών ναών, ο οποίος στους πρωτοχριστιανικούς αιώνες προοριζόταν για τους κατηχούμενους

   ≈ συνώνυμα: πρόναος

2. (ιατρική) μέσο για την ακινητοποίηση ενός άκρου που έχει υποστεί ελαφρό κάταγμα· συνήθως αποτελείται από γύψο που αγκαλιάζει τη μισή περίμετρο του σκέλους και δένεται με επίδεσμο

Συγγενικές λέξεις

• εξωνάρθηκας (αρχιτεκτονική)
• γυψονάρθηκας (ιατρική)

Μεταφράσεις

    νάρθηκας (αρχιτεκτονική)

αγγλικά : narthex (en) γαλλικά : narthex (fr)

    νάρθηκας (ιατρική)

αγγλικά : splint (en) γαλλικά : attelle (fr)