νάρθηκας

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

νάρθηκας < αρχαία ελληνική νάρθηξ

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈnaɾ.θi.kas/

νάρθηκας χριστιανικού ναού

νάρθηκας χειρός

Ουσιαστικό

νάρθηκας αρσενικό

1. (αρχιτεκτονική) χώρος στην είσοδο των χριστιανικών ναών, ο οποίος στους πρωτοχριστιανικούς αιώνες προοριζόταν για τους κατηχούμενους

   ≈ συνώνυμα: πρόναος

2. (ιατρική) μέσο για την ακινητοποίηση ενός άκρου που έχει υποστεί ελαφρό κάταγμα· συνήθως αποτελείται από γύψο που αγκαλιάζει τη μισή περίμετρο του σκέλους και δένεται με επίδεσμο

Συγγενικά

• εξωνάρθηκας (αρχιτεκτονική)
• γυψονάρθηκας (ιατρική)

Μεταφράσεις

    νάρθηκας (αρχιτεκτονική)

αγγλικά : narthex (en) γαλλικά : narthex (fr)

    νάρθηκας (ιατρική)

αγγλικά : splint (en) γαλλικά : attelle (fr)