νέα

Ελληνικά (el)

Ουσιαστικό

νέα ουδέτερο στον πληθυντικό

• οι ειδήσεις, πληθυντικός του νέο

Κλιτικός τύπος επιθέτου

νέα

1. θηλυκό του νέος, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού
2. ουδέτερο του νέος, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του πληθυντικού

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	νέα	νέα	νέαι
Γενική	νέας	νέαιν	νεῶν
Δοτική	νέᾳ	νέαιν	νέαις
Αιτιατική	νέαν	νέα	νέας
Κλητική	νέα	νέα	νέαι

Ετυμολογία

νέα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *neivo-, συγγενή: (σανσκριτικά) ni- και (λατινικά) nidus (φωλιά).

Ουσιαστικό

νέα θηλυκό & νειός & νεός & νειά

• πεδιάδα σε χαμηλό μέρος
• (νέα) γη, χέρσο χωράφι
• χωράφι που οργώθηκε εκ νέου, μετά από περίοδο αγρανάπαυσης

  Θεόφραστος, Περὶ φυτῶν αἰτιῶν, 3.20.7

Συνώνυμα

• νειάμα