νεωκορία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	νεωκορία	οι	νεωκορίες
γενική	της	νεωκορίας	των	νεωκοριών
αιτιατική	τη	νεωκορία	τις	νεωκορίες
κλητική		νεωκορία		νεωκορίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νεωκορία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή νεωκορία < αρχαία ελληνική νεωκόρος < → δείτε νεω- (< ναός) & κορέω

Προφορά

ΔΦΑ : /ne.o.koˈɾi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : νε‐ω‐κο‐ρί‐α

Ουσιαστικό

νεωκορία θηλυκό

• (εκκλησιαστικός όρος) το έργο του νεωκόρου, η φροντίδα του ναού

Μεταφράσεις

    νεωκορία

Πηγές

• νεωκόρος (& νεωκωρία) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	νεωκορίᾱ	αἱ	νεωκορίαι
γενική	τῆς	νεωκορίᾱς	τῶν	νεωκοριῶν
δοτική	τῇ	νεωκορίᾳ	ταῖς	νεωκορίαις
αιτιατική	τὴν	νεωκορίᾱν	τὰς	νεωκορίᾱς
κλητική ὦ!		νεωκορίᾱ		νεωκορίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		νεωκορίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		νεωκορίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νεωκορία (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική νεωκόρ(ος) + -ία < νεω- (< ναός) & κορέω

Ουσιαστικό

νεωκορία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) το αξίωμα του νεωκόρου

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : νεωκορίη
• και μεταγενέστερη γραφή, σε ρωμαϊκή επιγραφή: νεωκορεία

Πηγές

• νεωκορία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νεωκορία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.