νη

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

νη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

νη ουδέτερο άκλιτο

• (βυζαντινή μουσική) ο τελευταίος από τους εφτά φθόγγους της βυζαντινής μουσικής κλίμακας

πα, βου, γα, δη, κε, ζω, νη

Μεταφράσεις

    νη

Αρχαία ελληνικά (grc)

Μόριο

νη

• αχώριστο προθεματικό αρνητικό μόριο με την έννοια του άνευ, χωρίς (σαν το στερητικό ἀν- προ φωνήεντος)

• νηλεής
• νηνεμία
• νηπενθής (που διώχνει το πένθος)
• νήπιον (έπος), που δεν μιλάει)
• νηκερδής (ζημιάρικος)