νηρίτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	νηρῑτα-
ονομαστική	ὁ	νηρίτης	οἱ	νηρῖται
γενική	τοῦ	νηρίτου	τῶν	νηριτῶν
δοτική	τῷ	νηρίτῃ	τοῖς	νηρίταις
αιτιατική	τὸν	νηρίτην	τοὺς	νηρίτᾱς
κλητική ὦ!		νηρῖτᾰ		νηρῖται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		νηρίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		νηρίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

νηρίτης, -ου αρσενικό

• (μαλάκιο) μορφή του νηρείτης

Άλλες μορφές

• με βραχύ γιώτα, όπως στον πληθυντικό νηρίται, σημασία: μεγάλοι στον Ησύχιο

Δείτε επίσης

• νέα ελληνικά: νηριτικός

Πηγές

• νηρίτης, νηρείτης, νηρίται - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.