νικώμενος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Μετοχή

νικώμενος, -η, -ον

• μετοχή μεσοπαθητικού ενεστώτα (νικῶμαι) του ρήματος νικῶ, συνηρημένου τύπου του νικάω