νομοθέτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	νομοθέτης	οι	νομοθέτες
γενική	του	νομοθέτη	των	νομοθετών
αιτιατική	τον	νομοθέτη	τους	νομοθέτες
κλητική		νομοθέτη		νομοθέτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νομοθέτης < αρχαία ελληνική νομοθέτης < νόμος + τίθημι

Ουσιαστικό

νομοθέτης αρσενικό

1. αυτός που γράφει τους νόμους μιας πολιτείας και τους θέτει σε ισχύ

   Σόλων ο νομοθέτης

2. ο συντάκτης ενός νομοσχεδίου
3. (γενικότερα) η νομοθετική εξουσία

   ※  Όταν δεν επιτρέπεται σε ένα παιδί να αφήσει το ίδρυμα και να ζήσει σε μια οικογένεια, επειδή οι ενήλικες σε αυτή την οικογένεια είναι ομόφυλο ζευγάρι, ποιος ιδρυματοποιεί; Το ίδρυμα ή οι νομοθέτες; (Το ανάπηρο (ελληνικό) Δημόσιο , liberal.gr, 25/04/2019 [1])

Συγγενικά

• νομοθεσία
• νομοθετικός
• νομοθετώ

Μεταφράσεις

    νομοθέτης

αγγλικά : legislator (en), legislature (en) (3) γαλλικά : législateur (fr)