ντελάλης
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | ντελάλης | ντελάληδες |
| γενική | ντελάλη | ντελάληδων |
| αιτιατική | ντελάλη | ντελάληδες |
| κλητική | ντελάλη | ντελάληδες |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - ντελάλης < τουρκική tellâl με ηχηροποίηση [t]>[d] από συμπροφορά [n] και [t] στην έκφραση στην αιτιατική (τον τελάλη) < αραβική دلّال (dallāl)[1]
Προφορά[επεξεργασία]
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ντελάλης αρσενικό ή τελάλης
- αυτός που ανακοίνωνε φωνάζοντας τα μαντάτα, ο δημόσιος κήρυκας, ο διαλαλητής
Εναλλακτικές μορφές[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ντελάλης
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ ντελάλης στο Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
