νυμφών

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	νυμφών	οἱ	νυμφῶνες
γενική	τοῦ	νυμφῶνος	τῶν	νυμφώνων
δοτική	τῷ	νυμφῶνῐ	τοῖς	νυμφῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	νυμφῶνᾰ	τοὺς	νυμφῶνᾰς
κλητική ὦ!		νυμφών		νυμφῶνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		νυμφῶνε
γεν-δοτ	τοῖν		νυμφώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νυμφών (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική νύμφ(η) + -ών

Ουσιαστικό

νυμφών, -ῶνος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) το νυφικό δωμάτιο, ο νυμφώνας

Πηγές

• νυμφών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νυμφών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.