ξένοιασμα
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | ξένοιασμα | τα | ξενοιάσματα |
| γενική | του | ξενοιάσματος | των | ξενοιασμάτων |
| αιτιατική | το | ξένοιασμα | τα | ξενοιάσματα |
| κλητική | ξένοιασμα | ξενοιάσματα | ||
| Συνήθως στον ενικό | ||||
| Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ˈkse.ɲa.zma/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ξέ‐νοια‐σμα
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ξένοιασμα ουδέτερο (& ξέγνοιασμα)
- το αποτέλεσμα του ξενοιάζω: η ανακούφιση μετά την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων κάποιου ή όταν παίρνουν με κάποιο τρόπο τέλος οι ευθύνες του
Άλλες μορφές[επεξεργασία]
Συγγενικά[επεξεργασία]
→ και δείτε τους όρους ξενοιάζω, ξε- και γνοιάζω
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
Πηγές[επεξεργασία]
- ξένοιασμα - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)
- ξένοιασμα σελ.4966 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)