ξέσπασμα

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ξέσπασμα	τα	ξεσπάσματα
γενική	του	ξεσπάσματος	των	ξεσπασμάτων
αιτιατική	το	ξέσπασμα	τα	ξεσπάσματα
κλητική		ξέσπασμα		ξεσπάσματα
όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ξέσπασμα < ξεσπώ

ξέσπασμα ουδέτερο

η εκδήλωση με απότομο και βίαιο τρόπο ενός πράγματος ή μιας κατάστασης που δε φαινόταν αλλά αναπτυσσόταν κρυφά
το ξέσπασμα πολιτικής διαφωνίας
η ξαφνική εμφάνιση συναισθημάτων που κρύβονταν ή καταπιέζονταν
το ξέσπασμα της αγανάκτησης των υπαλλήλων
η εκτόνωση αρνητικών συναισθημάτων εις βάρος άλλου ή με βίαιο τρόπο
είχε απότομα ξεσπάσματα μετά το ατύχημα

ξέσπασμα