ξελογιάζω

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: ξελαγιάζω

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ξελογιάζω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ξελογιάζω[1] < ξε- + λογιάζω (λόγ(ος) + -ιάζω)[2][3] Διαφορετικό το μεσαιωνικό ξελαγιάζω.

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /kse.loˈʝa.zo/
τυπογραφικός συλλαβισμός: ξε‐λο‐γιά‐ζω

Ρήμα[επεξεργασία]

ξελογιάζω, αόρ.: ξελόγιασα, παθ.φωνή: ξελογιάζομαι, π.αόρ.: ξελογιάστηκα, μτχ.π.π.: ξελογιασμένος

  1. κάνω κάποιον να χάσει τα λογικά του γοητεύοντάς τον
  2. προκαλώ παράφορο ή άνομο έρωτα
  3. (γενικότερα) εξωθώ σε διαφθορά [4]
     συνώνυμα: αποπλανώ

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη λογιάζω

Κλίση[επεξεργασία]

Παθητική φωνή: → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. ΞΕΛΟΓΙΆΖΕΙΝ, § 1013, Τόμος Α΄du Cange, Charles du Fresne - Δουκάγγιος (1688) Glossarium ad scriptores mediæ & infimæ Graecitatis […]. Lugduni: Apud Amissonios. Τόμοι:2. [μεσαιωνικά ελληνικά, ορισμοί στα λατινικά]
  2. ξελογιάζω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  3. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 
  4. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)