ξενιτεύομαι

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ξενιτεύομαι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ξενιτεύομαι < ελληνιστική κοινή ξενιτεύω (ζω σε ξένο τόπο -ενεργητική φωνή-) < αρχαία σημασία: είμαι μισθοφόρος^[1]

Ρήμα[επεξεργασία]

ξενιτεύομαι, π.αόρ.: ξενιτεύτηκα, μτχ.π.π.: ξενιτεμένος (αποθετικό ρήμα)

φεύγω για ξένη χώρα για να εγκατασταθώ εκεί για πολύ καιρό ή και για πάντα

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη ξένος

Κλίση[επεξεργασία]

Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ξενιτεύομαι	ξενιτευόμουν(α)	θα ξενιτεύομαι	να ξενιτεύομαι
β' ενικ.	ξενιτεύεσαι	ξενιτευόσουν(α)	θα ξενιτεύεσαι	να ξενιτεύεσαι	(ξενιτεύου)
γ' ενικ.	ξενιτεύεται	ξενιτευόταν(ε)	θα ξενιτεύεται	να ξενιτεύεται
α' πληθ.	ξενιτευόμαστε	ξενιτευόμαστε ξενιτευόμασταν	θα ξενιτευόμαστε	να ξενιτευόμαστε
β' πληθ.	ξενιτεύεστε	ξενιτευόσαστε ξενιτευόσασταν	θα ξενιτεύεστε	να ξενιτεύεστε	(ξενιτεύεστε)
γ' πληθ.	ξενιτεύονται	ξενιτεύονταν ξενιτευόντουσαν	θα ξενιτεύονται	να ξενιτεύονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ξενιτεύτηκα	θα ξενιτευτώ	να ξενιτευτώ		ξενιτευτεί
β' ενικ.		ξενιτεύτηκες	θα ξενιτευτείς	να ξενιτευτείς	ξενιτέψου
γ' ενικ.		ξενιτεύτηκε	θα ξενιτευτεί	να ξενιτευτεί
α' πληθ.		ξενιτευτήκαμε	θα ξενιτευτούμε	να ξενιτευτούμε
β' πληθ.		ξενιτευτήκατε	θα ξενιτευτείτε	να ξενιτευτείτε	ξενιτευτείτε
γ' πληθ.		ξενιτεύτηκαν ξενιτευτήκαν(ε)	θα ξενιτευτούν(ε)	να ξενιτευτούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω ξενιτευτεί	είχα ξενιτευτεί	θα έχω ξενιτευτεί	να έχω ξενιτευτεί		ξενιτεμένος
β' ενικ.	έχεις ξενιτευτεί	είχες ξενιτευτεί	θα έχεις ξενιτευτεί	να έχεις ξενιτευτεί
γ' ενικ.	έχει ξενιτευτεί	είχε ξενιτευτεί	θα έχει ξενιτευτεί	να έχει ξενιτευτεί
α' πληθ.	έχουμε ξενιτευτεί	είχαμε ξενιτευτεί	θα έχουμε ξενιτευτεί	να έχουμε ξενιτευτεί
β' πληθ.	έχετε ξενιτευτεί	είχατε ξενιτευτεί	θα έχετε ξενιτευτεί	να έχετε ξενιτευτεί
γ' πληθ.	έχουν ξενιτευτεί	είχαν ξενιτευτεί	θα έχουν ξενιτευτεί	να έχουν ξενιτευτεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι ξενιτεμένος - είμαστε, είστε, είναι ξενιτεμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν ξενιτεμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν ξενιτεμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι ξενιτεμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι ξενιτεμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι ξενιτεμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι ξενιτεμένοι

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

ξενιτεύομαι

αγγλικά : migrate ^(en), emigrate ^(en)
γαλλικά : migrer ^(fr), émigrer ^(fr), s'exiler ^(fr)
γερμανικά : auswandern ^(de)
ιταλικά : espatriare ^(it)

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ ξενιτεύομαι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

ξενιτεύομαι

μέση φωνή του ρήματος ξενιτεύω: πάω μισθοφόρος στρατιώτης
ἐγὼ ξενιτευόμενος ἐστρατευόμην

[1] ξενιτεύομαι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

[1]

ξενιτεύομαι

Πίνακας περιεχομένων

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Κλίση[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

ξενιτεύομαι

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Κλίση[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση