ξενύχτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ξενύχτης	οι	ξενύχτες & ξενύχτηδες
γενική	του	ξενύχτη	των	— & ξενύχτηδων
αιτιατική	τον	ξενύχτη	τους	ξενύχτες & ξενύχτηδες
κλητική		ξενύχτη		ξενύχτες & ξενύχτηδες
Κατηγορία όπως «λαχειοπώλης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξενύχτης < ξενύχτι

Ουσιαστικό

ξενύχτης αρσενικό (θηλυκό ξενύχτισσα)

1. αυτός που έτυχε να μείνει ξάγρυπνος

   'Ασε, με το ζόρι ήρθα σήμερα στη δουλειά, έκλαιγε όλη νύχτα ο μωρό και είμαι ξενύχτης

2. το άτομο που του αρέσει η ζωή τη νύχτας, που ξενυχτά συστηματικά

Μεταφράσεις

    ξενύχτης

γαλλικά : noctambule (fr)