ξύλωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ξύλωση	οι	ξυλώσεις
γενική	της	ξύλωσης*	των	ξυλώσεων
αιτιατική	την	ξύλωση	τις	ξυλώσεις
κλητική		ξύλωση		ξυλώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ξυλώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξύλωση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ξύλωσις < ξυλῶ (ξυλόω) < ξύλον

Ουσιαστικό

ξύλωση θηλυκό

1. (αρχιτεκτονική, ναυπηγικός όρος) ο ξύλινος σκελετός ενός οικοδομήματος ή (κατ’ επέκταση) οποιαδήποτε άλλη κατασκευή από ξύλο (σε οικοδομή, πλεούμενο κ.λπ.)

   ※  Παρῆλθον δέκα λεπτὰ τῆς ὥρας, καὶ γενναῖον πετροβόλημα ἤρχισε νὰ δέρνῃ τὴν στέγην, τὰς ξυλώσεις, καὶ τὰς δοκοὺς τοῦ ἀφατνώτου πατώματος τῆς ἐρήμου οἰκίας. Πολλοὶ λίθοι, μὲ ὑπόκωφον δοῦπον, διερχόμενοι διὰ τῶν δοκῶν, καὶ ἄλλοι διὰ τῆς θύρας ἔπιπτον εἰς τὸ ἔδαφος τοῦ ἰσογείου. (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Της κοκόνας το σπίτι)

   ≈ συνώνυμα: ξυλωσιά

2. ξύλινη επένδυση

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ξύλο

Μεταφράσεις

    ξύλωση

Πηγές

• ξύλωσις - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .