ολοχρονίς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ολοχρονίς < φράση όλ(ος) + -ο- + χρόν(ος) + -ίς (δείτε και αρχαία ελληνική ὁλοχρόνιος)

Επίρρημα

ολοχρονίς

• (λογοτεχνικό)
  1. καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς

     ※  Τώρα, μένει στο κτήμα ολοχρονίς και σπάνια έρχεται στην πόλη. (Κοσμάς Πολίτης, Εroïca, 1937 [μυθιστόρημα])

  2. συνεχώς

Μεταφράσεις

    ολοχρονίς