ουρλιαχτό

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ουρλιαχτό	τα	ουρλιαχτά
γενική	του	ουρλιαχτού	των	ουρλιαχτών
αιτιατική	το	ουρλιαχτό	τα	ουρλιαχτά
κλητική		ουρλιαχτό		ουρλιαχτά
Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ουρλιαχτό < ουρλιάζω, θέμα ουρλιακ- + -τό, ουδέτερο του -τός με ανομοίωση τρόπου άρθρωσης [kt] > [xt]

Προφορά

ΔΦΑ : /uɾ.ʎaxˈto/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ουρ‐λια‐χτό

Ουσιαστικό

ουρλιαχτό ουδέτερο

1. η άγρια και μακρόσυρτη κραυγή από ζώο ή άνθρωπο
2. η στριγκλιά
3. η βοή του ανέμου που μοιάζει με κραυγή

Άλλες μορφές

• ούρλιασμα

Συγγενικά

• ουρλιάζω

Μεταφράσεις

    ουρλιαχτό

αγγλικά : howl (en) γαλλικά : hurlement (fr)