οφιολάτρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	οφιολάτρης	οι	οφιολάτρες
γενική	του	οφιολάτρη	των	οφιολατρών
αιτιατική	τον	οφιολάτρη	τους	οφιολάτρες
κλητική		οφιολάτρη		οφιολάτρες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οφιολάτρης < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ὀφιολάτρις < αρχαία ελληνική ὄφις + ελληνιστική κοινή λάτρης

Προφορά

ΔΦΑ : /o.fi.oˈla.tɾi.s/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐φι‐ο‐λά‐τρης

ομόηχο: οφιολάτρις

Ουσιαστικό

οφιολάτρης αρσενικό (θηλυκό οφιολάτρις)

• (θρησκεία) που ασκεί οφιολατρία

Μεταφράσεις

    οφιολάτρης

αγγλικά : ophiolater (en)

Πηγές

• «οφιολατρία» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)