οὐλόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	*οὐλοθρῐχ- οὐλοτρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	οὐλόθριξ	οἱ/αἱ	οὐλότριχες
γενική	τοῦ/τῆς	οὐλότριχος	τῶν	οὐλοτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	οὐλότριχῐ	τοῖς/ταῖς	οὐλότριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	οὐλότριχᾰ	τοὺς/τὰς	οὐλότριχᾰς
κλητική ὦ!		οὐλόθριξ		οὐλότριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		οὐλότριχε
γεν-δοτ	τοῖν		οὐλοτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οὐλόθριξ < οὖλ(ος) (στη σημασία: μαλλιαρός, μάλλινος) + -ό- + -θριξ

Ουσιαστικό

οὐλόθριξ, -τριχος αρσενικό ή θηλυκό και σε επιθετική λειτουργία

• κατσαρομάλλης, σγουρομάλλης

  ※ 5ος↑ αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 2 (Εὐτέρπη), 104

  104.1 φαίνονται μὲν γὰρ ἐόντες οἱ Κόλχοι Αἰγύπτιοι, νοήσας δὲ πρότερον αὐτὸς ἢ ἀκούσας ἄλλων λέγω. […] 104.04 αὐτὸς δὲ εἴκασα τῇδε, καὶ ὅτι μελάγχροες εἰσὶ καὶ οὐλότριχες.

  άλλες μορφές: οὐλότριχος

  ≠ αντώνυμα: εὐθύθριξ

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις οὖλος και θρίξ

Πηγές

• οὐλόθριξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• οὐλόθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.