πάροικος

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	πάροικος	οι	πάροικοι
γενική	του/της του	παροίκου πάροικου	των	παροίκων
αιτιατική	τον/την	πάροικο	τους/τις τους	παροίκους πάροικους
κλητική		πάροικε		πάροικοι
Οι δεύτεροι τύποι, μόνον για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «κάτοικος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

πάροικος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πάροικος (που μένει προσωρινά σε ξένη χώρα) < αρχαία ελληνική πάροικος (γειτονικός) ^[1]. Δείτε και οἰκία. Συγχρονικά αναλύεται σε πάρ- + οικ(ία + -ος.

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ˈpa.ɾi.kos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πά‐ροι‐κος

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

πάροικος αρσενικό ή θηλυκό

που μένει κοντά ή δίπλα σε κάποιον άλλο^[2]
≈ συνώνυμα: γείτονας
αλλοδαπός που κατοικεί μόνιμα σε μια ξένη χώρα (ενίοτε χωρίς να έχει πολιτικά δικαιώματα)
αγρότης που εξαρτάται από κάποιον ισχυρό γαιοκτήμονα

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τις λέξεις παρά και οίκος

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

πάροικος

αγγλικά : partial ^(en), sojourner ^(en)

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ πάροικος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	πάροικος	τὸ	πάροικον
γενική	τοῦ/τῆς	παροίκου	τοῦ	παροίκου
δοτική	τῷ/τῇ	παροίκῳ	τῷ	παροίκῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πάροικον	τὸ	πάροικον
κλητική ὦ!		πάροικε		πάροικον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πάροικοι	τὰ	πάροικᾰ
γενική	τῶν	παροίκων	τῶν	παροίκων
δοτική	τοῖς/ταῖς	παροίκοις	τοῖς	παροίκοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	παροίκους	τὰ	πάροικᾰ
κλητική ὦ!		πάροικοι		πάροικᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	παροίκω	τὼ	παροίκω
γεν-δοτ	τοῖν	παροίκοιν	τοῖν	παροίκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

πάροικος < πάρ- + οἰκ(ία + -ος.

Επίθετο[επεξεργασία]

πάροικος, -ος, -ον

γειτονικός, αυτός που μένει κοντά με κάποιον άλλο
(ελληνιστική κοινή) ξένος, αυτός που κατοικεί προσωρινά σε μια χώρα

Συγγενικά[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

συμπάροικος

[1] πάροικος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

[2] Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

[1]

[2]

πάροικος

Πίνακας περιεχομένων

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

πάροικος

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση