πήρα

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpi.ɾa/

ομόηχα: πύρα, πείρα

τονικό παρώνυμο: πυρά

Ρηματικός τύπος

πήρα

• α΄ πρόσωπο ενικού ενεργητικού αορίστου του παίρνω

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πήρᾱ	αἱ	πῆραι
γενική	τῆς	πήρᾱς	τῶν	πηρῶν
δοτική	τῇ	πήρᾳ	ταῖς	πήραις
αιτιατική	τὴν	πήρᾱν	τὰς	πήρᾱς
κλητική ὦ!		πήρᾱ		πῆραι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πήρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πήραιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πήρα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πήρα θηλυκό (και ιωνικός τύπος  πήρη)

• δισάκι, γυλιός, σακίδιο, σακούλι, πορτοφόλι

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 13 (ν. Ὀδυσσέως ἀπόπλους παρὰ Φαιάκων καὶ ἄφιξις εἰς Ἰθάκην.), στίχ. 437-438

  δῶκε δέ οἱ σκῆπτρον καὶ ἀεικέα πήρην, / πυκνὰ ῥωγαλέην

  → λείπει η μετάφραση

  ※  5ος αιώνας πκε Αριστοφάνης, Πλούτος, 298 perseus.tufts.edu (388 πκε

  πήραν ἔχοντα λάχανά τ᾽ ἄγρια δροσερά

  ※  4ος αιώνας πκε Θεμίστιος, Themistii orationes quae supersunt books.google

• :: Σοφὸς γὰρ ἦν Αἴσωπος ὁ μυθοποιός, ὃς ἔφη τοὺς ἀνθρώπους δύο πήρας ἕκαστον φέρειν, τὴν μὲν ἔμπροσθεν, τὴν δὲ ὄπισθεν. Γέμειν δὲ κακῶν ἑκατέραν, ἀλλὰ τὴν μὲν ἔμπροσθεν τῶν ἀλλοτρίων, τὴν δὲ ὄπισθεν τῶν αὐτοῦ τοῦ φέροντος. Καὶ διὰ τοῦτο οἱ ἄνθρωποι τὰ μὲν ἐξ αὐτῶν κακὰ οὐχ ὁρῶσι, τὰ δὲ ἀλλότρια πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται

Συγγενικά

• ἀπήρινος
• ἀσκοπήρα
• αὐτοπηρίτης
• κακόπηρος
• μονόπηρος
• πηρίδιον
• πηρίν
• πηρόδετος
• πηρώνυμος
• σακκοπήρα
• χαρτόπηρον

Δε συνδέεται το πηρός.

Δείτε επίσης

• pera (λατινικά)

Πηγές

• πήρα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πήρα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.